Ανατομικές διαταραχές πέους-οσχέου

Οι συχνότερες είναι η φίμωση (αδυναμία αποκάλυψης της βαλάνου κατά την έλξη της ακροποσθίας), ο δακτύλιος της ακροποσθίας( ουλώδης στενωτικός δακτύλιος δέρματος που περιβρογχίζει και δημιουργεί προβλήματα κατά την επαφή), ο βραχύς χαλινός, οι διαταραχές του μεγέθους του πέους(μικροπενία ή μεγαλοπενία), που παρατηρούνται συνήθως από την παιδική ηλικία και οφείλονται σε ενδοκρινική δυσλειτουργία ή σε όγκους των επινεφριδίων και των όρχεων, οι διαταραχές του μεγέθους ή του αριθμού των όρχεων(με πολύ σημαντική την περίπτωση της κρυψορχίας-όπου ο όρχις δεν έχει κατέβει φυσιολογικά στο όσχεο, παραμένει σε κάποιο σημείο της διαδρομής από την κοιλιά στο όσχεο και οδηγεί σε προβλήματα γονιμότητας και αυξημένη πιθανότητα για καρκίνο του όρχεος στην ενήλικη ζωή), η κάμψη-γωνίωση του πέους(συγγενής ή επίκτητη όπως σε νοσο του  Peyronie), οι ανωμαλίες εκβολής του έξω ουρηθρικού στομίου( επισπαδίας ή υποσπαδίας) και η στένωση του έξω ουρηθρικού στομίου.